Op het moment dat mam hoorde dat ze ziek was wou ze nog een aantal dingen. Waaronder heel graag een dag naar wildlands met de kinderen en kleinkinderen. Omdat haar conditie sneller achteruit ging als verwacht kon ze dit helaas niet meer lopend of in een rolstoel doen. Zo kwam het idee om de wensambulance een mail te sturen met mam haar wens. 28 september was het zover. Om half 11 zijn we opgehaald om samen naar wildlands te gaan. Daar hebben we het hele park bekeken ondanks dat mam toch wat moe werd halverwege . Want opgeven en toegeven, daar doet mam niet aan. Ze moest en zou alles zien. We hebben een heerlijke dag gehad samen. Mam heeft zichtbaar genoten. Alle lof voor de vrijwilligers van de wensambulance. Wat een super team. Bedankt voor deze super dag.
.jpg)
