Een 'gouden' dag
menu

Een 'gouden' dag

  • event 20-02-2013
  • schedule 00:00
  • timer 3 minuten

Op 20 februari jl. is een grote wens van Bauke Jilderts in vervulling gegaan. Bauke verblijft al geruime tijd in de Hospice Klein Molenaar. Daar zijn gezondheid zorgelijk is, maar nog steeds op de been, aan hem de vraag of hij ook nog een wens heeft. En jawel, zonder dat hij daar over na hoefde te denken begonnen z’n ogen te glanzen, want hij zou graag nog naar het Spoorwegmuseum in Utrecht willen! Zo, zo, dat is niet zo maar wat!

Om deze super wens van Bauke in vervulling te laten gaan, hebben een paar vrijwilligsters de ‘Wensambulance’ ingeschakeld. En ja hoor, Bauke kwam hier voor in aanmerking! Bauke kon het bijna niet bevatten dat hij dit nog mee zou mogen maken. Er moest het één en ander geregeld worden, maar binnen 14 dagen was alles voor elkaar.

Een ambulance, een verpleegkundige, een chauffeur en een vrijwilligster zouden Bauke vergezellen om deze dag voor hem zo aangenaam mogelijk te maken. ‘s Morgens 9 uur stond de ambulance voor de deur. Nog een bakkie koffie en de reis kon beginnen. Bauke op de brancard, lekker ingepakt, ondergetekende naast hem, met verpleegkundige Ellie uit Leeuwarden en chauffeuse Siska uit Emmen voorin. Bauke en zijn ‘harem’; hij was in zijn nopjes!

De heenreis zijn we door de polder gereden, wij konden wel naar buiten kijken, maar door een coating op de ramen kon men ons niet zien. Bauke heeft zo nu en dan geslapen onderweg, om maar zo veel mogelijk energie te sparen voor het geen ons in Utrecht wachtte. Daar aangekomen werden we opgewacht door een meneer in uniform, versierd met een heleboel verschillende knopen. Bauke was direct nieuwsgierig en stelde meteen vragen. Er werd uitgelegd dat het de knopen waren die door de jaren heen op de uniformen van de machinisten zaten. Leuk bedacht, weer eens wat anders dan lintjes of speldjes.

We hadden gelukkig een rolstoel mee, waar Bauke eventueel gebruik van zou kunnen maken. Dat was maar goed ook, want met de brancard zou het niet te doen zijn geweest! We gingen eerst naar het restaurant om deze bijzondere dag in te luiden met koffie en appelgebak! Daarna zijn we onze reis door het museum begonnen. Bauke was uitgelaten en zeer nieuwsgierig naar alles en nog wat, ook al wist hij er zelf al héél veel over te vertellen. Eigenlijk was hij onze reisleider! ’s Middags heerlijk geluncht: soep, broodje kroket, cola etc. Fantastisch!!

Het hoogtepunt van deze dag was wel dat we met z’n vieren in een simulator kwamen te zitten. Een trein die ging rijden, met Bauke als machinist. Ik heb hemel en aarde bij elkaar geschreeuwd, want we kwamen in een hevig onweer terecht, één grote vlammenzee, een tegemoet komende trein, het spoor dat boven een groot ravijn ineens ophield…..en nog veel meer van deze angstaanjagende taferelen!!!! Maar we hebben het allemaal overleefd gelukkig!!!

’s Middags om ongeveer 3 uur werd het tijd om de terugreis te aanvaarden. We zijn via de afsluitdijk weer veilig in Harlingen aangekomen. Bauke heeft een onvergetelijke dag gehad, het was in één woord GEWELDIG!!!!

Maar ook ik heb deze dag als vrijwilligster van de Hospice als zéér speciaal ervaren. Dat iemand als Bauke in deze fase van z’n leven nog zó kan genieten van hetgeen hem wordt geboden! En het daardoor ook tot een ‘gouden’ dag heeft gemaakt voor degenen die hem mochten begeleiden.

Ik heb deze dag als in een ‘droom’ beleefd. Vooral dat ik mee mocht als ‘maatje’! Het heeft mijn leven verrijkt!

‘Werken’ in het Hospice is zeer bijzonder, het kost geen energie, maar het geeft je energie!! Ik voel mij bevoorrecht dat ik dit kan en mág doen. Ik ben hier op de plaats van bestemming!

Vervult van blijdschap en grote dankbaarheid groet ik jullie allen!

Anneke.

Ps. Deze dag werd kosteloos en volledig vrijwillig verzorgd door: Wensambulance, Stichting Ambiance Nederland.
Ze zijn afhankelijk van donaties, sponsors en giften.
www.wensambulancenn.nl

Website laten maken door Dotsimpel